Alejandro G. Roemmers, pisarz: „José Luis Moreno mnie oszukał, wszystko jest nagrane, pewnego dnia zostanie skazany”.

„To morderstwo bardzo mnie zaciekawiło. Na świecie jest bardzo mało Stradivariusów – powiedziałbym, że w Argentynie nie ma ani jednego – a jednak pewien mężczyzna posiadał kilka takich skrzypiec w jakimś odludziu. Postanowiłem odtworzyć tę tajemnicę i uczynić to poprzez historię skrzypiec, najcenniejszych, ostatnich wykonanych przez wielkiego Antonia Stradivariego w 1737 roku, na krótko przed jego śmiercią w wieku 93 lat” – powiedział Roemmers w wywiadzie dla „La Vanguardia” podczas wizyty w Cremonie, miejscu urodzenia włoskiego lutnika.

Roemmers jest poetą z powołania, ale w 2008 roku rozpoczął karierę prozatorską, wydając bestseller „Powrót młodego księcia” (Planeta). Później napisał powieść kryminalną „ Morir lo necesario” (Umrzeć koniecznym) , opowiadającą o wydarzeniach, których doświadczył na własnej skórze. „Postanowiłem wykorzystać wszystkie swoje literackie zasoby, aby stworzyć powieść, która łączy w sobie elementy historyczne i kryminalne, a która jest opowiedziana poprzez historię skrzypiec, przechodzących z rąk do rąk od dnia ich powstania do momentu tajemniczej śmierci pewnego mężczyzny i jego córki w Paragwaju”.

Przeczytaj także Najwspanialsze skrzypce Stradivariusa z intarsjami zostaną wystawione na aukcji za kwotę 10 milionów euro. Carlos García-Osuna

Rezultatem jest „Tajemnica ostatniego Stradivariusa” (Planeta), wciągająca powieść, której akcja rozgrywa się między śledztwami detektywa Tobosy i jego asystenta Gutiérreza na komisariacie policji w Asunción a nazistowskim obozem koncentracyjnym La Risiera di San Sabba w Trieście. „Chciałem sobie wyobrazić, jak skrzypce mogły trafić do Paragwaju. Ponieważ pisałem w czasie pandemii, uwzględniłem lata zarazy w Neapolu. Uwzględniłem również zamach na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda Habsburga i jego żonę Zofię w Sarajewie w 2014 roku, ponieważ I wojna światowa była ogromnym konfliktem” – wyjaśnia pisarz.

Przeczytaj także Sekret Stradivariusa Anabel Herrera

Skrzypce Roemmersa również podróżują przez Włochy Mussoliniego, aż giną w nazistowskim obozie koncentracyjnym, by pojawić się ponownie w Nueva Germania, wspólnocie, którą grupa Niemców pod wodzą Bernharda Förstera i jego żony Elisabeth Nietzsche, siostry filozofa, stworzyła pod koniec XIX wieku w głębi Paragwaju, by praktykować swój antysemityzm, a która później została podsycona przez nazistów, którzy uniknęli kary. Historia i intryga idą ręka w rękę w „Tajemnicy ostatniego Stradivariusa”, której autor również przeżył niektóre epizody w powieści w prawdziwym życiu.

Przeczytaj także Alejandro Roemmers, inwestor José Luisa Moreno, przerywa milczenie: „To była krucjata”. Redakcja

Dziadek Alejandra, pochodzenia niemieckiego, założył w 1921 roku w Argentynie Laboratorio Roemmers, firmę farmaceutyczną, która zapewniła jego spadkobiercom jeden z największych majątków w kraju. Pisarz wspomina, że pomimo milionów, przeżył „kryzys między 18. a 23. rokiem życia” i popadł w konflikt z ojcem, Albertem, synem założyciela firmy farmaceutycznej: „Było ciężko, ale od 30. roku życia czułem się lepiej, zacząłem naprawdę cieszyć się życiem, a w wieku 42 lat napisałem „Powrót młodego księcia”, książkę o tym, jak żyć pełnią życia”.

Przeczytaj także Zatrute skrzypce Goebbelsa Maricel Chavarría

To ponowne odkrycie życia doprowadziło go do filantropii i przyjaźni z niedawno zmarłym papieżem Franciszkiem. Roemmers był jednak uwikłany w kilka procesów sądowych, z których najbardziej znany dotyczył hiszpańskiego przedsiębiorcy audiowizualnego José Luisa Moreno. „Tylko dwie osoby powiedziały o mnie bzdury. Jedną z nich jest hiszpański oszust, którego Gwardia Cywilna przez rok nagrywała. Sprawiedliwość działa powoli, ale wszystko jest nagrywane i pewnego dnia zostanie skazany” – mówi.

I dodaje: „Jest zupełnie jasne, jak mnie oszukał i ile pieniędzy ode mnie wyłudził. Chciałem tylko nakręcić serial o świętym Franciszku z Asyżu. Moreno przyszedł mi z pomocą, a tak naprawdę przekierował wszystkie pieniądze, które mu dałem, na coś innego” – podsumowuje.